اگر صفرای مقدر ما که یک سی سی تعریف کردیم بشود یک و نیم سی سی ، گرمی و خشکی زیادتر شده، و زمانی که گرمی و خشکی زیادتر شود از سردی و تری کاسته می شود. زمانی که رطوبت کم شود حجم کم می شود.

پس بنابراین با یک ویژگی تری روبرو هستیم که اندامش با یک فرد معتدل فرق می کند:

درشتی اندامی که فرد معتدل دارد فرد صفراوی ندارد، شانه هایش جمع می شود، بازوها و سینه اش جمع می شود و دوک عضلاتش حالت پهن ندارد.

به طور کلی از لحاظ قد بلندتر و باریکتر می شود.این بلندی با شیب کندی رو به شانه می رود شبیه کله قند.

در پراکندگی اندام شکل صورتش هم با فرد معتدل فرق می کند:

 فرد معتدل صورت نسبتا گردی دارد اما فرد صفراوی صورتی کشیده دارد

 بینی درشت تری دارد چون گرمای صفراوی بیشتری دارد و باید هوای خنک بیشتری را جذب کند

دهان گشادتری دارد

چشمانش تنگ تر می شود چون هر چه گرماست در اندام فوقانی رسوب می کند و رطوبت کم میشود به همین دلیل چشم تنگ تر می شود.

رنگ پوست متمایل به زردی است و حالت گندمگون فرد معتدل را ندارد و زردی در چهره بیشتر بروز می کند تا در دست و پا

پراکندگی مو درتن نسبت به فرد معتدل کمتر است به این دلیل که حرارت بالاست و پیاز مو را می سوزاند

موهای سر دارای فر درشت است و لخت نمی تواند باشد به این دلیل که صفرا گرم است و رطوبت را خشک می کند که فر درشت ناشی از شدت خشکی و گرمای صفراست.

رگ های بدنش آشکار است که این حالت موسمی است ، گاهی خیلی آشکار گاهی هم نیمه آشکار، که میزانش را غلبه صفرا تعیین می کند:

 زمانی که صفرا بالا می رود رگ ها آشکار می شود که در این موقع دور آدم صفراوی را باید خالی کرد و اگر امکانش بود یک پارچ آب سرد را روی سرش خالی کرد.

 عصبانیت ریشه حرارت دارد و اگر بخواهید زودتر فروکش کند مقداری آبلیمو در آب ریخته شود.


رفتار فرد معتدل دارای علایقی معتدل است:

محبت به اندازه

 کینه و غیرت به اندازه ، نه بی رگ و بی غیرت است نه همیشه رگ غیرتش برافروخته است.

کنش و واکنشش در مقابل همه چی متعادل است.

خواب به اندازه ، کار و تلاش هم به اندازه

 شجاعتش شجاعت است نه جسارت

دارای توانایی خوبی است ، بیش فعال جسمی و جنسی نیست و فعالیت جنسی اندازه و خوبی دارد

تمایلش به غذاها متفاوت است:
 هم شورپسند است هم شیرینی پسند و ترشی پسند

 گرایشی به این نوع غذاها را به صورت کم یا زیاد ندارد و به تعادل از همه انواع غذاها بهره مند است

دارای قوت بدنی متعادلی است.

 اما فرد صفراوی متفاوت است گاهی خیلی پرحال و پرانرژی و گاهی بی حال و بی رمق است.

زمانی که شارژ و پرانرژی است در حالت غلبه صفراست و هر قول و تعهدی می دهد اما زمانی که بی رمق است صفرایش فروکش می کند و زیر قولش می زند و اگر بخواهی راضیش کنی باید گرمی صفرایش را بالا ببری
که تغییرات مزاجی فرد در دست طبیب است که چگونه تنظیمش کند


از لحاظ رفتار جنسی هم به همین صورت است، گاهی بی میل است و گاهی هم بیش فعال جنسی است.


از لحاظ رفتارهای اجتماعی هم گاهی جسور و گاهی هم منزوی است که میزان غلبه صفرا حد جسارت و انزوای او را تعیین می کند، از یک صفراوی تا صفراوی دیگر تفاوت زیادی است.

اشتهایش به سمت سردی ها خیلی بیشتر است و از گرمی ها استقبال نمی کند، در سر سفره ابتدا سراغ  سردی ها مثل خیار، آبلیمو و ماست می رود

 بخصوص در سن غلبه صفرا که زیر بیست و یک سال است، از غذا چربی هایش را جدا می کند، به شیرینی ها تمایلی ندارد چون شیرینی گرم است و غلبه صفرا هم گرمی است به همین دلیل به شیرینی تمایلی ندارد
اما فرد صفراوی در نیمه دوم عمرش در حالت غلبه سردی است و به خیلی از مواردی که در نیمه اول عمر تمایلی نداشت تمایل پیدا می کند

در بحث نیمه اول و نیمه دوم مزاج های متفاوت:

آدم های گرم مزاج نیمه اول عمرشان ناآرام هستند که بیماری ها از شدت و غلبه گرما و صفراست و انسان های شر و شور و بزن بهادری هستند و دچار بیماری های گرم می شوند و در نیمه دوم عمر خوب هستند و در این نیمه می توان غذاهای متفاوتی به آن ها داد و رفتارهای جسارت آمیز کمتری از خود نشان می دهند

انسان های سرد مزاج نیمه اول عمر خوب هستند و در نیمه دوم ناسالم و بیمار هستند.